Martijn van de Griendt (55) is een veelgeprezen fotograaf en filmmaker en wil nu vaker vóór de camera aan het werk. Op lagere school De Schelp in Eindhoven plantte meester Ton Lenssen het zaadje voor deze ambitie.
Tekst Rineke Wisman - redactie het Onderwijsblad - - 3 Minuten om te lezen
Martijn van de Griendt volgt sinds een jaar acteerlessen. "Mijn vroeger meester Ton Lenssen stond aan de basis van die interesse."Beeld: Fred van Diem
“Mijn vader was personeelsfunctionaris, mijn moeder verpleegster, maar ze hadden ook allebei interesse in taal. Mijn moeder was dol op zingen en mijn vader hield van speeches maken en voordragen. Net als ik vonden ze het dus allebei leuk op een podium. Toch koos ik in eerste instantie voor een rol achter de camera. Misschien omdat ik te onzeker was om zelf op de voorgrond te staan, denk ik nu.
Op de school voor Journalistiek werd mijn interesse voor fotografie aangewakkerd. Daarna deed ik de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en rolde de wereld van fotografie en film in. Ik stond dus altijd achter de camera. Maar sinds een jaar volg ik ook acteerlessen. Mijn vroegere meester Ton stond aan de basis van die interesse. Hij was altijd aan het performen in de klas en regelmatig trakteerde hij ons op een onemanshow. Dan las hij voor uit Ja zuster, nee zuster en maakte daarbij zodanig gebruik van zijn stem dat de lotgevallen van de bewoners van Rusthuis Klivia uit de serie levendig tevoorschijn kwamen.
Het was voor de klas echt het gevoel van een traktatie
Voor zijn optreden koos hij bewust een moment aan het eind van de dag of middag. Het was voor de klas echt het gevoel van een traktatie. Van meester Ton kan ik me verder niet veel herinneren, behalve dat het echt een lieve meester was die me aanmoedigde. Hij speelde zelf in een amateurtoneelvereniging en als er een voorstelling was, ging ik daar met mijn ouders naar toe.
Voor mij was zijn optreden in de klas mijn eerste kennismaking met toneelspelen, jezelf laten zien, voorlezen, presenteren. Op de middelbare school gaf ik daar een vervolg aan met de presentatie van de modeshow en meedoen aan de theaterdagen. Fotografen zijn vaak introvert en kiezen bewust voor een rol achter de camera, maar dat geldt niet voor mij. Ik ben juist extravert, vind het leuk om geïnterviewd te worden en doordat ik ontzettend veel acteurs en musici fotografeer, wil ik nu ook zelf meer het podium op. Ik voel me er klaar voor om te gaan acteren.
Als fotograaf en documentairemaker heb ik best een aantal prijzen gewonnen. Met mijn laatste documentaire stond ik op de longlist van Gouden Kalveren. Ik kwam uiteindelijk niet op de shortlist, maar onze 6-jarige dochter had begrepen dat ik een Gouden Koe zou winnen, haha. Als acteur is een Gouden Kalf voor mij misschien te hoog gegrepen, maar een Gouden Koe vind ik een heel leuk streven.”
werkte vanaf 1977 als leerkracht en remedial teacher in het basisonderwijs. Sinds 2020 is hij gepensioneerd. “Martijn herinner ik me als een lieve, goedlachse, intelligente jongen. Door ‘gewoon’ zichzelf te zijn was hij geliefd in de groep. Vooral ook bij de meisjes. Ik zat bij het amateurtoneel en deed er graag wat mee in de klas. Toneelstukjes doen, dialecten spreken, mensen en stemmen imiteren, versjes en gedichtjes aanleren, dramatische expressie, voorlezen, playbacken. Het oeuvre van Annie M.G. Schmidt was in mijn klas de rode draad. De kinderen genoten er intens van. Ik kijk heel voldaan terug op de mooie tijd die dit vak mij heeft gebracht.”
Ben je al lid? Login om verder te lezen.