Met een diploma tel je mee
De praktijkschool was de enige middelbare school zonder diploma. Leerlingen krijgen er nu ook een afsluitend papiertje. “De gevoelswaarde van dit diploma is heel belangrijk.”
Beeld: Angeliek de Jonge
In de klas van Mohamed Bakouri is het stiller dan normaal. “De meeste leerlingen zijn op heftruckcursus”, verklaart de docent techniek. Hij draagt een stevig werkschort. “Vegen jullie zo nog even de vloer”, roept hij vriendelijk naar een paar leerlingen. “En vergeet ook het werkblad niet.” De les houtbewerking is bijna afgelopen.
Op de Gooise Praktijkschool combineren leerlingen praktijk met theorie. In de werkplaats naast de klusruimte hangt een stalen boot aan het plafond (door de leerlingen in elkaar gelast), er staat een rij stenen gestapeld langs een touwtje en als je uit het raam kijkt, zie je de buitenren met kippen en konijnen. Leerlingen die het reguliere middelbare onderwijs niet kunnen bijbenen, kunnen hier hun opleiding volgen in metaal, houtbewerking of groen. En daar krijgen ze eindelijk een diploma voor. Tot nu toe sprokkelden leerlingen certificaten bij elkaar in een portfolio of haalden ze een getuigschrift. De praktijkschool was de enige middelbare school zonder diploma.
“De gevoelswaarde van dit diploma is heel belangrijk”, zegt directeur Marieke Sumter verheugd. “Je hebt overal een diploma nodig, dat weten onze leerlingen ook.”
Je hebt overal een diploma nodig, dat weten onze leerlingen ook
In Nederland gaan 30 duizend leerlingen naar een praktijkschool. De Gooise Pratijkschool heeft 320 leerlingen. Ruim 60 krijgen op 4 juli het diploma. “We hebben het format van het diploma al binnen.”
Volgens Sumter zijn de leerlingen ook blij met de invoering van het diploma. “Ze zitten hier vijf jaar op school. Bijna net zo lang als een vwo’er. De leerlingen willen net zo hard meetellen in de samenleving als andere kinderen.” Ook voor hun ouders is het diploma goed nieuws, zegt Sumter. Zij hebben meer vertrouwen dat hun kind goed terechtkomt met een diploma.
De leerlingen willen net zo hard meetellen in de samenleving als andere kinderen
Op de Gooise Praktijkschool kent iedereen elkaar bij naam. De sfeer is gemoedelijk. Geduld en aandacht, zijn de sleutelwoorden. Sumter: “We werken vanuit passie, wat vind je leuk, waar ben je goed in? We leiden ze op voor werk. Een goede stageplek en goede stagebegeleiding geven de beste kansen op een baan. Maar een diploma is een prachtige beloning, en niet meer dan normaal.”
Binnenkort dus de eerste diploma-uitreiking op school. Met alles erop en eraan. Een groot feest. Zoals het hoort.
Mohammed El Annassi (18): ‘Mijn vader zou trots zijn geweest’
Mohammed El Annassi, vierdejaars autotechniek. (Beeld: Angeliek de Jonge)
“Dit vierde jaar was echt heel zwaar, alleen maar hard werken voor school. Ik loop stage in de autogarage van mijn neef. Hij heeft een garage met een showroom. Als ik een motorblok zie, dan ben ik weg, daar kan ik me uren op focussen. We hebben laatst een auto opgehaald in Den Haag, de auto wilde niet starten, we hebben hem op een trailer gezet en in de garage ging ik uitzoeken wat er kapot was. Alles uitproberen. Bleek dat de kabel van de tank naar de motor verstopt zat. Het was een oude auto.
Mijn vader sleutelde ook altijd aan auto’s. Dat was toen we nog in Marokko woonden. Hij vroeg altijd of ik hem kwam helpen. Hij is overleden, maar ik weet dat hij trots zou zijn op mijn diploma.
We zijn thuis zo opgevoed, elkaar altijd helpen. Om beurten ramen lappen, huis opknappen. En ik kijk de auto’s na. Mijn broer is ict’er, hij weet niks van auto’s. Mijn zussen ook niet. Dus bellen ze mij op. Mijn zus: ‘Het theekannetje brandt, wat is er mis?’ Dat ging dus om het oliepeil.”
Pim Stam (17): ‘Het diploma helpt ons’
Pim Stam is vierdejaars metaal. (Beeld: Angeliek de Jonge)
“Ik heb mijn lascertificaat op school gehaald. Normaal moet je een lascursus buiten school volgen, dat kost zo vijfduizend euro. Op school hebben we bovendien een leraar die alles rustig uitlegt en alles met je oefent. Voor het examen maakten we een pop met een ronde pijp en een plaatje ertussen. Ik heb ook mijn heftruckdiploma gehaald en het cva-diploma. Dat laatste is om te laten zien dat je veilig kunt werken. Intussen heb ik ook vijf keer gesolliciteerd, voor elke stage moest je solliciteren. Woensdag begin ik bij een smederij, we maken stalen hekken en trappen.
Aan het eind van het schooljaar krijg ik mijn diploma. Hopelijk vind ik daarna meteen een baan. Mensen die een goede opleiding hebben gehad, kunnen daar veel geld mee verdienen. Wij zijn zwakker begaafd, zeg maar, wij moeten hard aan de slag om ons geld te verdienen. Het diploma helpt ons. Mijn vader is ook altijd aan het sleutelen, hij is bezig een oude Amerikaan op te knappen. Zijkanten van de auto eruit slijpen. Mijn broers zijn niet handig, maar ik help mijn vader altijd.”
Kubrom Okbay (16): 'Dat wil ik ook'
Kubrom Okbay zit in de derde klas autotechniek. (Beeld: Angeliek de Jonge)
“Ik ben nu drie jaar in Nederland, ik kom uit Eritrea. Als ik een diploma heb, kan ik misschien ook in het buitenland werken, misschien wel in Eritrea. Maar ook in Nederland vragen ze overal een diploma. Toen ik kleiner was, werkte ik al in de fietsenwinkel. Mijn neef had een fietsenwinkel in het dorp waar we woonden. De meeste mensen daar hebben een fiets. Ik was nog te klein om echt te helpen, maar ik was altijd aan het kijken. In Nederland liep ik met een mentor langs een autogarage en toen wees ik, dat wil ik ook. Toen ben ik naar deze school gegaan. Ik heb meteen voor autotechniek gekozen. Je kunt altijd mensen helpen. Zij staan met pech langs de weg en jij kunt de auto repareren. Ik loop nu drie dagen per week stage. Eerst heb ik twee maanden gewerkt als bandenwisselaar, nu kan ik ook sleutelen aan de motor, de remblokken vervangen en helpen bij een apk-keuring.”
